Parazytologia – Zakażenie pasożytnicze
wbrew pozorom nie jest rzadkim i egzotycznym zjawiskiem, ograniczonym do tych, którzy podróżowali do odległych, tropikalnych krajów. Może stanowić jeden z podstawowych czynników etiologicznych w wielu procesach chorób przewlekłych. Często nie bierze się pod uwagę potencjalnego zakażenia pasożytniczego, ponieważ oznaki i objawy infekcji pasożytniczej mogą przypominać objawy innych chorób, zwłaszcza układu pokarmowego i hormonalnego.
Parazytologia
Badanie na obecność pasożytów, powinno być jednym z kroków diagnostycznych do wykrywania czynników wywołujących przewlekłe zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Objawy zakażenia pasożytniczego różnią się u poszczególnych osób. Częściej występują zaparcia, biegunka, wzdęcia, gazy, objawy zespołu jelita drażliwego, bóle stawów, bóle mięśni, niedokrwistość, zwiększone reakcje alergiczne, zmiany skórne, pobudzenie i lęk, trudności ze snem, zmęczenie, anemia i obniżona funkcja odpornościowa organizmu.
Odpowiednia
Metoda analizy kału
jest wartościowym sposobem oceny występowania pasożytów jelitowych. Oferowane badania parazytologiczne opierają się na mikroskopowej analizie O&P, która stanowi aktualny standard diagnostyczny (tzw. złoty standard), a dodatkowo wykorzystuje analizę immunoenzymatyczną EIA. Niektóre warianty badań opierają się na metodzie PCR – najbardziej niezawodnej i preferowanej metodzie, jeśli chodzi o rzetelne i terminowe rozpoznanie pasożytniczego zapalenia jelit w codziennej praktyce.
Istotne jest pobranie próbek z 3 kolejnych dni, aby zwiększyć prawdopodobieństwo wykrycia pasożytów.
Metody analizy:
Badanie mikroskopowe
Należy do podstawowych metod laboratoryjnych w analizie kału, jednak ma swoje ograniczenia w identyfikowaniu cyst, jaj i larw pasożytów, ze względu na możliwe fałszywie ujemne wyniki.
Test immunoenzymatyczny (EIA)
Pozwala wykryć swoiste antygeny pasożyta w kale stanowiące uzupełnienie diagnostyki. To szeroko rozpowszechniony w diagnostyce laboratoryjnej i badaniach naukowych test polegający na wykrywaniu określonych białek w badanym materiale przy użyciu przeciwciał sprzężonych z odpowiednim enzymem. Najczęściej stosuje się je do potwierdzenia zakażenia takimi pasożytami jak: Gardia lamblia, pełzak czerwonki czy Cryptosporidium.
Metoda PCR
Jest wyraźnie szybsza i bardziej niezawodna w porównaniu do pozostałych metod. Wskazaniem do jej wykonania jest: podejrzenie niskiej intensywności manifestacji niemożliwej do wykrycia badaniami podstawowymi, trudno dostępna narządowo lokalizacja pasożyta (pobranie materiału może być zabiegiem inwazyjnym), trudności w zróżnicowaniu gatunków oraz potrzeba oznaczenia wrażliwości na leki. Metoda ta sprawdza się również w przypadku ostrej biegunki wirusowej. Zapewnia wiarygodną analizę, nawet przy minimalnym stopniu zakażenia, gwarantuje brak wyników fałszywie dodatnich z czynnikami niepatogennymi oraz zapewnia wiarygodne wyniki u pacjentów bezobjawowych, a także po leczeniu.
Przyjmowane leki mogą mieć wpływ na wyniki – sprawdź charakterystykę leków załączoną poniżej.
Nie należy pobierać próbki, jeśli występuje aktywne krwawienie z układu pokarmowego np. z hemoroidów.
Kobiety nie powinny pobierać próbki kału w trakcie menstruacji.
Należy uważać, aby nie zanieczyścić próbki kału, moczem lub wodą.
4 tygodnie przed pobraniem materiału do badania
Należy odczekać co najmniej 4 tygodnie po wykonaniu kolonoskopii lub lewatywy z baru, przed rozpoczęciem pobrania próbki.
2 tygodnie przed pobraniem materiału do badania
Należy zakończyć przyjmowanie antybiotyków, środków przeciwpasożytniczych, przeciwgrzybiczych, suplementów probiotycznych (np. acidophilus), inhibitorów pompy protonowej (IPP) i bizmutu.
2 dni przed pobraniem materiału do badania
Należy odstawić aspirynę i inne NLPZ (np. ibuprofen), enzymy trawienne, czopki doodbytnicze (np. glicerynowe), lewatywy, węgiel aktywowany, chlorowodorek betainy, enzymy trawienne, środki zobojętniające kwas solny, wszelkie środki przeczyszczające, olej mineralny, olej rycynowy i glinkę bentonitową.
DODATKOWO ZALECAMY
2 tygodnie przed pobraniem materiału do badania
Zakończyć przyjmowanie suplementów probiotycznych, prebiotyków i synbiotyków (w tym produktów spożywczych tj. kefirów, jogurtów oraz wszelkich kiszonek itp.).
W przypadku badań kontrolnych analizujących skuteczność terapii należy kontynuować przyjmowanie leków i suplementów.
Przerwanie stosowania jakiegokolwiek leku powinno przebiegać pod opieką lekarza.
Charakterystyka niektórych substancji czynnych oraz schorzeń (analiza kału): PDF – do pobrania