Badanie Bazowe Jelit
Badanie Bazowe Jelit stanowi szeroką analizę mikrobiologiczną kału, w tym przerostów niekorzystnych bakterii, grzybów i drożdży. Ujawnia ważne informacje na temat wszelkich przyczyn powszechnych objawów żołądkowo-jelitowych, takich jak gazy, wzdęcia, niestrawność, bóle brzucha, biegunka i zaparcia. Opiera się o standardową hodowlę mikrobiologiczną – i w odróżnieniu do amerykańskich badań np. CSA – zawiera ilościowe i jakościowe przedstawienie parametrów bakteryjnych/drożdży wyrażone w jtk/g kału.
Badanie zawiera również oznaczenie panelu bakterii z rodzaju Clostridium, do których należą zarówno cenne bakterie wykazujące działanie immunomodulujące, jak również patogenne, produkujące toksyny. Bakterie te często występują w przypadku zaburzeń ze spektrum autyzmu i mogą być przyczyną dolegliwości jelitowych i pozajelitowych związanych z autyzmem. Ponadto, w jelitach można znaleźć potencjalnie patogenne gatunki, takie jak Haemophilus i Fusobacteria – oba związane z błoną śluzową dróg oddechowych. Wyniki badań wskazują na udział tych gatunków w przewlekłych zapalnych chorobach jelit, raka jelita grubego i zapalenia wyrostka robaczkowego.
Analiza wykorzystuje też markery stanu zapalnego, takie jak kalprotektyna, służące do odróżnienia chorób zapalnych jelit (IBD) od jelita nadwrażliwego (IBS). Wraz z wywiadem klinicznym może być użyta do oceny stanu zdrowia pacjentów, których objawy sugerują infekcję przewodu pokarmowego lub dysbiozę (niezbilansowany mikrobiom jelitowy). Ocenia także trawienie i wchłanianie pokarmu poprzez analizę kwasów żółciowych, elastazy trzustkowej oraz niestrawionych resztek pokarmowych (białko, tłuszcz, węglowodany).
Taki całościowy obraz daje możliwość dobrania odpowiednich szczepów probiotycznych, co nie byłoby obiektywnie możliwe bez dodatkowych parametrów zawartych w badaniu. Badanie składu samej mikrobioty jelitowej nie ma takiego znaczenia klinicznego i trudno tylko i wyłącznie na tej podstawie opracować terapię.
Podstawową wersję badania można rozszerzyć o wiele parametrów dodatkowych. Takie wyniki pozwolą na ukierunkowanie terapii indywidualnie dobranej do potrzeb pacjenta.
