Analizę pierwiastkową krwi szczególnie należy przeprowadzić przed rozpoczęciem i okresowo w trakcie detoksykacji. Metale toksyczne zaburzają metabolizm podstawowych pierwiastków i działają antagonistycznie w stosunku do niektórych pierwiastków. Ponadto wchłanianie, transport i metabolizm podstawowych pierwiastków jest wysoce zintegrowany i regulowany. Właściwa ocena stanu pierwiastków podstawowych jest integralnym elementem bezpiecznej i skutecznej terapii detoksykacji metali. Niewłaściwa suplementacja lub brak równowagi w diecie pierwiastków może mieć istotne niekorzystne skutki zdrowotne.
Dlaczego badania z surowicy mają bardzo ograniczoną wartość?
Istotnym jest fakt, iż niektóre analizowane pierwiastki jak np. wapń, potas, magnez to jony wewnątrzkomórkowe. Skład płynów wewnątrzkomórkowych jest bardziej podatny na niekorzystne zmiany stanu organizmu niż skład.
Skład surowicy krwi, który jest jeszcze długo kontrolowany działaniem odpowiednich hormonów i wyrównywany kosztem koncentracji pierwiastków z rezerw czyli komórek krwi – erytrocytów. Dopiero w przypadku bardzo znacznych niedoborów ich poziom w surowicy krwi się obniża. Stąd, dla właściwej diagnostyki, konieczna jest analiza pierwiastków w ich magazynach – erytrocytach lub w pełnej krwi (elementy morfotyczne krwi + surowica). Zarówno niedobór, jak i nadmiar składników mineralnych i witamin wpływa na wiele procesów metabolicznych.
Analiza Pierwiastkowa w Pełnej Krwi
Analiza pierwiastkowa pełnej krwi, mierzy całkowite stężenie pierwiastka, niezależnie od formy biochemicznej i niezależnie od podziału pierwiastka na frakcje krwi. Jest metodą diagnostyczną, która pomaga w określeniu braku równowagi, niedoboru lub nadmiaru pewnych pierwiastków, które pełnią istotne funkcje. Stanowi doskonałe narzędzie do pomiaru poziomu zarówno wewnątrzkomórkowych, jak i zewnątrzkomórkowych elementów krążących. Elementy zewnątrzkomórkowe pełnią funkcje w surowicy lub są transportowane do tkanek za pomocą określonych białek.
Analiza pierwiastków toksycznych w pełnej krwi jest przydatna do oceny niedawnego lub trwającego narażenia na toksyny, ale nie dostarcza dokładnych informacji na temat retencji netto metali toksycznych w organizmie.
Toksyczny metaliczny ołów
Niektóre istotne pierwiastki, takie jak selen odgrywają ważną rolę fizjologiczną zarówno w przedziałach wewnątrzkomórkowych, jak i zewnątrzkomórkowych. Podobnie, toksyczny metaliczny ołów jest transportowany zarówno w płynach, jak i komórkach (czerwonych krwinkach) krwi.
Analiza Pierwiastkowa w Erytrocytach (RBC)
Analiza Pierwiastkowa Krwi w Erytrocytach, wykonywana jest w celu ustalenia poziomu niezbędnych pierwiastków, pełniących wyspecjalizowane funkcje wewnątrz komórek lub na powierzchni błon komórkowych. Elementy wewnątrzkomórkowe pełnią bardzo specyficzne funkcje jako obowiązkowe składniki metaloprotein i enzymów w krwinkach czerwonych i limfocytach. Wartość tej metody wynika z faktu, że wiele pierwiastków występuje w znacznym stopniu wewnątrz komórek.
Przydatna również do oceny bieżącego lub bardzo niedawnego narażenia na określone pierwiastki toksyczne, które gromadzą się preferencyjnie w erytrocytach. Do tych toksycznych pierwiastków należą arsen, kadm, ołów, metylortęć i tal.
Badanie nie wymaga specjalnej diety, ale zaleca się pobranie krwi przed śniadaniem, po całonocnym poście. Pobranie o innej porze dnia, niż rano (do godz. 10:00), może powodować odchylenia w wynikach.
3 dni przed pobraniem materiału do badania
Należy powstrzymać się od przyjmowania leków, które nie są niezbędne i suplementów diety zawierających mikro- i makroelementy.
DODATKOWO ZALECAMY
1 – 2 tygodnie przed pobraniem materiału do badania
Odstawić suplementację, która może bezpośrednio wpłynąć na parametry badania.
Kortykosterydy mogą wpłynąć na niektóre markery w tym badaniu. Wyniki laboratoryjne mogą posłużyć wykazaniu ich wpływu. Lekarz prowadzący może zalecić przerwanie ich przyjmowania przez określony okres czasu przed badaniem.
W przypadku badań kontrolnych analizujących skuteczność terapii należy kontynuować przyjmowanie leków i suplementów.
Przerwanie stosowania jakiegokolwiek leku powinno przebiegać pod opieką lekarza.